SELENE
(Senay)
Teninin zümrüt kokusunda,
o kutsal deltanın yeşim kapısında...
Tanrısal sağrının yamaçlarında,
uyluğunun granit çayırlarında,
deliler gibi dolanıyorum her gece...
Bir dalgın cambaz!..
Kuş evinin mağaralarında,
o kutsal ağzının koyakları,
kızıl damarlarında,
dilinin ateşli uğultularında,
tan atımı yaklaşıyorken,
kömür rengi zülüflerin dolanıyordur boynumda,
kaderin ağlıyordur belki koynumda...
Selene...
Teninin ipek diyarlarında,
gezinirim her gece,
o yatışan yumuşak çayırlarında,
piramitlerin uçlarında,
o gümrah tepelerin ardında...
Bakırdan atlarımla
umulmadık, bitip tükenmeyen koyaklarında,
kıvılcımlar saçan karanlık doruklarında
etekleri pembe damaklarında...
Ceylan soyundan kirpiklerin gözümü alıyordur.
Baygın simsiyah zülüflerin uyuyordur kollarımda.
Ellerim geziniyor oralarında,
göğsün süt veriyor ılık yağmurlarında.
Karnın Kedar çadırıdır senin, uyuya kaldığım,
koltukaltlarında ıslak, düşlerine sığındığım.
Karanlık çöl rüzgarlarında...
Selene,
dilin zehirli zambak şu bahar sabahında,
yanakların gümüş ovalar,
zülüflerin servilerim, pırnallarımdır.
Dudakların ateş rüzgarlarıdır senin...
Irmak sularının kıyılarında,
boynun akarsuların dili, alnımın yazısıdır.
Dağlardan süzülüp gelendir o,
etekleri zelzeleler gibi...
Ak göğüslerin umru dutlarıdır,
toprağın kökünden fırlayan yumrular,
gümüşten ikiz otların verimi onlar.
Kalplere benzer!..
Selene,
bir ay parçasısın sen,
ey güneşin kardeşi,
karanlık dalgalarımın deniz feneri,
gecenin mavi sularında ki, bir can kandili...
Ecem!..
Firavun saraylarından kaçan Tamar'ım,
yalnız benimsin sen,
bense senin kaplanın, Amnon!..
Her gece zincirlerinden boşanan...
Kapım çalınıyor gece yarısı, kim o,
kim o gelen, sen misin...
Selene...
Canımsın, ruhumsun, aşkımsın benim...
Güneşin altın oklarının ışıltısında,
iki kaşık gibiyiz işte, iç içe...
Selene,
Dağ yolunda rüzgarlarına bindiğim,
ırmak kıyılarında gidip geldiğim,
teni yanıp sönen perim,
yılanım, ceylanım,
bakırdan ufuklara bakarak ağlayanım...
Ahım, göz yaşım,
Alın yazım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder