HAİKU

I
Ne zaman açtılar diyorum;
gösterip çiçekleri!
Arzunun çıldırtan nesnesi!..

II
Gece de dolunay çıktı,
ışıldıyor gölgeler.
Şimdi nereye bakmalı?..

III
Aslan ağızlarında dolaşıyor arı,
dingin gölgeler
örümcek ağları...

IV
Ah bir günah şöleni mi
arılar, kelebekler,
ve badem çiçekleri!

V
Yel öyle esiyor ki;
sanki geçit töreni
rengarenk çiçeklerin.

VI
Bahar diye bağırdı;
Su şırıltıları.
Gül kokuları...

VII
Kelebek çiçeği var mı
Arı gülleri?
Yol boyu sardunyalar!..

VIII
Kar kelebeği uçtu,
yağmurda yağdı.
Baharın gözyaşları!..

IX
Gülümseyeyim diye
Nasıl da kokular yaydı;
Komşum ceviz ağacı.

X
Çiçekler, kelebekler,
Bal arıları...
Tanrı, bir yerlerde gizlenmiş olmalı!..